REVIEW: About Time (2013).

Als jij door de tijd zou kunnen reizen, wat zou je dan doen? Zou je terug gaan in de tijd om je broertje voor die ene grote fout te behoeden? Dat auto-ongeluk van je vader proberen tegen te houden? Die ruzie met je vriendje proberen te ontlopen? Misschien proberen een inmiddels overleden familielid te bezoeken? Als ik deze gave zou bezitten, zou ik hem in ieder geval zeker gebruiken. Ik zou mijn tentamens allemaal net dat beetje beter maken, kleine conflictjes met mijn vriendje proberen te ontwijken en.. Nouja, mijn hele leven zou er waarschijnlijk net een klein beetje smoother uitzien. Grote dingen zou ik niet veranderen, maar ik zou er wel voor proberen te zorgen dat de mensen om wie ik geef en ikzelf zo gelukkig mogelijk zouden zijn.

Tim (Domhnall Gleeson), de protagonist in de film About Time, hoeft niet te fantaseren over deze gave. Nee, hij is daadwerkelijk in staat om door de tijd te reizen! Op zijn 21 Tim is met zijn rode haar en slungelige lichaam niet echt populair bij de meisjes en besluit het tijdreizen dan ook te gebruiken om eindelijk eens een keer aan een vriendinnetje te komen. Want hé, de eerste indruk kan hij duizenden keren overdoen! Wanneer hij Mary (Rachel McAdams) tegenkomt, weet hij het zeker: Mary is zijn ware liefde. Het lukt Tim om een goede eerste (tweede, derde) indruk te maken, maar Tim komt er ook achter dat tijdreizen niet altijd even leuk is en dat het soms ook moeilijke keuzes met zich meebrengt. Wanneer kies je voor je eigen geluk? Wanneer kies je voor het geluk van je vrienden en familie?

Hoewel ik verwachtte dat About Time een enorm zoetsappige, overdadig romantische film zou zijn, viel me dit eigenlijk best wel mee. De film is zeker romantisch en hier en daar zeker ook grappig (de o zo herkenbare kleding-crisis-scène!), maar ik vind dat de balans tussen de romantiek, de drama en de humor heel goed is! Dit komt vooral omdat de film zich niet alleen focust op de relatie van Mary en Tim. Ook de familie van Tim, en dan vooral zijn vader en zijn zus Kit Kat, speelt een grote rol. Het is eigenlijk meer een familiekomedie dan een romantische komedie, of in ieder geval: de film is méér dan alleen een romantische komedie. En ik vind dat alleen maar een positief iets!

Verder heb ik niet heel veel te zeggen over deze film! Hij is leuk, maar niet geweldig. Maar goed, romantische komedies worden over het algemeen ook niet gemaakt om een Oscar te winnen ;) Er zijn een paar scènes die ik wel echt briljant vind (de bruiloft-scène bijvoorbeeld). Het camerawerk is hier iets origineler/artistieker dan ik gewend ben van romantische komedies. Mijn eindoordeel? Voor de standaard van de romantische komedie is deze film echt best wel oké! En tja, Rachel McAdams vind ik daarnaast ook gewoon een hele spontane actrice. Ik heb me in ieder geval niet verveeld tijdens het kijken!